اهمیت واژه

ویلكینز^[1] (1976: 111) در خصوص اهمیت واژه می‌گوید: «بدون دانستن دستور زبان می‌توان اطلاعات اندكی را انتقال داد، اما بدون آشنایی با واژه‌ها، هیچ‌گونه اطلاعاتی را نمی‌توان منتقل كرد.»

به اعتقاد مك­كارتی^[2] (1990)، هرچقدر هم زبان­آموز در زمینة دستور و آواهای زبان دوم/خارجی تبحر داشته­باشد، بدون به­كارگیری واژه هرگز نمی‌تواند ارتباط معناداری با گویشوران زبان مورد­نظر برقرار سازد.

ورمیر^[3] (1992) نیز معتقد است برای آن كه گویشور سخن دیگران را درك كند و سخنش نیز برای آنان مفهوم باشد باید واژه‌ها را بداند. در واقع، بخش اصلی یادگیری یك زبان جدید، یادگیری واژه‌های جدید است و دانش دستوری مهارت چندانی را در زبان به ارمغان نمی‌آورد.

گاس و سلینكر^[4] نیز می‌گویند: «واژگان مهم‌ترین بخش برای زبان­آموز است» (به نقل از لوفر^[5]، 1997:140). تحقیقات میرا^[6] (1980) و نیشن^[7] (1990) نشان می‌دهد، بسیاری از مشكلات زبان­آموزان در تولید و دریافت زبان، ناشی از دانش واژگانی كم آن­هاست (كنگ^[8]، 1995 : 43). به اعتقاد ریورز^[9] (1981: 242)، اصولاً بدون واژه، یادگیری زبان غیر­ممكن است. 

-  واژه­های پایه 

به دلیل اهمیت خاصی که فهرست­های بسامدی و واژه­های پایه^[10] در آموزش زبان دارند، از اوایل قرن بیستم تلاش­های متعددی برای تهیۀ چنین فهرست­هایی از پیکره­های زبانی به عمل آمده­است. امروزه به کمک رایانه و امکان دستیابی به گسترۀ فراوانی از متون رایانه­ای به عنوان پیکرۀ زبانی، می­توان تحلیل­های متنی دشواری را که در گذشته بسیار محدود و نیازمند وقت بسیار بوده­است، به آسانی انجام داد (باقری، 1389: 10). در این بخش، ابتدا واژه­های پایه را تعریف و سپس از حیث انواع و روش­ها و معیارهای تشخیص بررسی می­کنیم.

- تعریف واژه­های پایه

روش‌های متفاوتی برای تعریف واژه‌های پایه وجود دارد. از میان آن­ها می‌توان به سه مورد زیر اشاره كرد:

1. واژه‌های پایه شامل n واژة پربسامد یك زبان است.
2. واژه‌های پایه متشكل از واژه‌هایی است كه میان همة گویشوران زبان مشترك است.
3. واژه‌های پایۀ معنایی شامل واژه‌هایی است كه برای توصیف سایر واژه‌های یك زبان كافی هستند.

دو روش اول را می‌توان به عنوان روش‌های آماری و روش سوم را به عنوان رویكردی معنایی تبیین كرد (بارنت و لمان^[11]، 1986،به نقل از باقری 1389: 50).

در تحقیقات مربوط به واژه‌های پایه باید به جای یك واژة پایه به چندین واژة پایه قائل بود، زیرا بسیاری از این واژه‌های پایه به شرایط ارتباط ویژه‌ای مرتبط هستند. كاربران بالقوة یك زبان مجهز به مجموعه‌ای از واژه‌های پایه هستند كه به كمك آن می‌توانند در راستای ایجاد ارتباطی اساسی و ساده در بافت ویژه به منابعی از فرایندهای ساده­سازی دسترسی داشته­باشند؛ مانند ارتباط با كودكان، خارجیان و غیره. (باقری، 1389: 39).

در حیطة واژه‌ها، واژه‌های پایه عموماً بسیار ساده و اساسی به نظر می‌رسند. معلمان زبان در زمرة اولین كسانی هستند كه برای تأمین اهداف یادگیری به تعریف واژه‌های پایه می­پردازند. این واژه‌های پایه فاقد درون­مایه عاطفی، ورزشی، ادبی و نیز بسیار عاری از مظاهر فرهنگی هستند (كارتر^[12]، 2002‌: 34).